wtorek, 21 maja 2013
Liczebniki zbiorowe - Pamiętaj, że...
Liczebniki zbiorowe łączą się z rzeczownikami:
- mającymi tylko liczbę mnogą (np. troje skrzypiec),
- oznaczającymi osoby różnej płci (np. dwoje ludzi),
- nazywającymi osoby niedorosłe (np. czworo dzieci, troje kurcząt, pięcioro szczeniaków)
- "oko" i "ucho" w znaczeniu narządów ludzkich (np. dwoje uszu)
Liczebnik – część mowy określająca liczbę, ilość, liczebność, wielokrotność lub kolejność.
Niektóre liczebniki (np. główne, porządkowe) odmieniają się przez przypadki i rodzaje.
Łączy się z rzeczownikiem, określając go. Podlega deklinacji. Wyjątek stanowi liczebnik pół, natomiast liczebnik półtora nie podlega deklinacji, ale odmienia się przez rodzaj gramatyczny.
W języku polskim istnieją następujące rodzaje liczebników:
Łączy się z rzeczownikiem, określając go. Podlega deklinacji. Wyjątek stanowi liczebnik pół, natomiast liczebnik półtora nie podlega deklinacji, ale odmienia się przez rodzaj gramatyczny.
W języku polskim istnieją następujące rodzaje liczebników:
- główne - jeden, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć, siedem, osiem, dziewięć, dziesięć, sto, tysiąc, milion
- porządkowe - pierwszy, setny, tysięczny
- ułamkowe - ćwierć, pół, półtora, jedna druga, trzy czwarte, cztery piąte
- zbiorowe - dwoje, troje, czworo, pięcioro, sześcioro, siedmioro, ośmioro, dziewięcioro, dziesięcioro
- mnożne - podwójny, potrójny, poczwórny
- nieokreślone - niewiele, kilka, kilkadziesiąt, kilkaset, wiele, trochę, dużo, mało
- wielorakie - dwojaki, trojaki
- wielokrotne - trzykroć, dwakroć
- wielowyrazowe - dwadzieścia dwa, sto dziewięćdziesiąt dwa
Subskrybuj:
Posty (Atom)